Postapo w książkach i filmach

Postapokalipsa w ostatnich latach cieszy się ogromnym wzięciem, zarówno w literaturze, jak i w filmie. Przykładem może być chociażby saga Metro oraz tworzone na jej podstawie książki we wszystkich krajach Europy.

Postapokaliptyczna ekspansja

Dmitry Gluhovsky napisał trzy tomy Metra, zatytułowane kolejno 2033, 2034 oraz 2035. W Europie i na świecie jego trylogia cieszyła się takim uznaniem, iż autor postanowił zachęcić pisarzy z innych krajów do tworzenia książek postapo opierających się na jego pomyśle.

Nawet w Polsce Paweł Majka zdecydował się na napisanie książki postapo, której realia osadzone byłyby w krakowskich podziemiach.

Literatura czy odcinanie kuponów od mody na postapokalipsę?

Trzeba zadać sobie pytanie, czy książki tworzone w oparciu o pomysł kogoś innego to jeszcze literatura, czy wyłącznie odcinanie kuponów od chwilowej mody? Tak naprawdę nowe książki postapokaliptyczne osadzone w realiach Metra Gluhovsky’ego, nic nie wnoszą.

Temat postapo przewija się także w wielu filmach, chociażby w jednym z naszych ulubionych: Mad Max. Niestety filmy postapo coraz częściej podchodzą do postapokalipsy w sposób frywolny, skupiając się bardziej na przygodowej części historii, aniżeli zarysowaniu tła.

Postapokaklipsa w opowiadaniach

W sieci zaś powstaje całe mnóstwo lepszych i gorszych opowiadań postapo. Teksty te publikowane są często na portalach skupiających początkujących autorów. Nam osobiście nie udało się znaleźć dotychczas dobrej historii postapokaliptycznej na tego rodzaju stronach. Co innego, jeśli chodzi o strony autorskiej wciąż wschodzących pisarzy.

W tym przypadku historie w klimacie postapo stoją na nieco wyższym poziomie, choć prawda jest taka, że w tekstach tego typu brakuje redakcji czy korekty, a sam warsztat autorów może jeszcze zostawiać sporo do życzenia.