Grenadyna w kuchni, barze i literaturze

Granaty to popularne owoce znane od wieków. Poprzez szlaki handlowe importowano je po całej Europie z południa kontynentu i wschodnich jej skrajów. Zachwycano się ich niezapomnianym smakiem. Przetworzony sok z granatów zwany grenadyną zaczęto produkować we Francji w początkach XIX wieku. Od tego czasu przyjęła się grenadyna w gastronomii, jako dodatek do drinków i komponent napojów bezalkoholowych.

Mała niedogodność produkcyjna

W oryginalnych przepisach grenadyna jest produkowana z owoców pozbawionych skórki. Otoczka galaretowatych ziarenek, w których skupiona jest esencja smaku, zawiera garbniki. Zmienia ona smak syropu, czyniąc go cierpkim.

W miarę wzrostu zapotrzebowania na grenadynę przemysł potrzebował nowych sposobów na produkcję niezafałszowanego soku. Skończyło się powszechnym stosowaniem substytutów. Domieszki w postaci innych owoców o kolorze soku przypominający oryginał znalazły się w produkcie znanym i coraz szerzej i cenionym przez wszystkich, którzy mieli okazję go spróbować.

Zastosowanie grenadyny

Dzięki gęstej konsystencji grenadyna służy do przygotowywania koktajli, nadając im piękny, bogaty kolor od jasnego do ciemnoczerwonego oraz słodkawy i delikatny owocowy aromat. Ponadto, jeśli syrop jest gęsty, to nadaje się do przygotowywania warstwowych koktajli. Najbardziej znanym koktajlem, który zawiera grenadynę, jest „Tequila Sunrise”.

Od lat 90 XX wieku produkuje się popularne piwo z grenadyną.

Ponadto grenadyna jest szeroko stosowana do przygotowywania koktajli bezalkoholowych, z których najbardziej znanym jest koktajl Shirley Temple z grenadyny, syropu cukrowego i imbirowego piwa, oraz koktajl Roy Rogers z grenadyny i coli, nazwane tak na cześć hollywoodzkich gwiazd.

W Rosji, zwłaszcza w Petersburgu, również popularny jest koktajl z grenadyną o nazwie „Bojarski” (nazwa jest związana z aktorem M. S. Bojarski), składający się z grenadyny, wódki i kilku kropli sosu.

Grenadyna w kulturze i literaturze

Grenadyna kilkakrotnie pojawia się w powieści Guy de Maupassanta „Słodki przyjaciel” (1885) jako napój preferowany przez kobiety.

Również wspomniana jest w wierszach Władimira Majakowskiego „Ostatnia Petersburska bajka” 1916) i Andrieja białego „Stacja” 1908.

Wzmianka o napoju wielokrotnie pojawia się na łamach książek Władimira Nabokova. W kontrowersyjnej powieści „Lolita” grenadyna jest przedstawiana jako atrybut kawiarni Europy.

Grenadyna dostępna jest w ofercie Gastrosilesia.pl.